سخت آروغ زدن در نوزادان یکی از مسائلی است که ممکن است والدین را نگران کند. آروغ زدن یکی از اولین و مهم ترین مهارت های حرکتی نوزادان است. این مهارت نشان دهنده توانایی های حرکتی پایه ای آن هاست. این حرکت، شامل تکان دادن سر به سمت جلو و عقب با استفاده از عضلات گردن و پشت بدن می شود. همچنین، نقش اساسی در توسعه ی حرکتی و عضلانی نوزاد دارد. اغلب نوزادان این حرکت را در ماه های اول زندگی آغاز می کنند.
با گذر زمان، توانایی و قدرت در این حرکت بهبود می یابد. با این حال، برخی از نوزادان ممکن است دچار سختی یا تاخیر در یادگیری این حرکت شوند. این مسئله ممکن است به دلیل عوامل مختلفی از جمله مشکلات عضلانی، نقصان های عصبی، یا مسائل مادرزادی باشد.
در این مقاله از مجله زیبایی و سلامتی هرموکا، ما به درک این مسئله و ارائه راهکار های مناسب جهت تشویق و پشتیبانی از توسعه حرکتی نوزادان می پردازیم.
بیشتر بخوانید: آروغ زدن نوزادان در خواب نشانه چیست و چه علتی دارد؟
نقش ضعف عضلات در سخت آروغ زدن نوزادان
ضعف عضلات در نوزادان می تواند یکی از عوامل موثر در مشکلات حرکتی و توسعه ی حرکتی آن ها باشد. آروغ زدن، که یکی از اولین و مهم ترین مهارت های حرکتی است، نیازمند تقویت عضلات گردن، شانه و پشت بدن است. ضعف در این عضلات می تواند باعث کاهش توانایی نوزاد در انجام این حرکت و سایر حرکات مرتبط شود. این مشکل ممکن است به دلیل عدم استفاده مناسب از عضلات یا به دلیل مشکلات مرتبط با توسعه عضلات باشد.
عواملی مانند نادرست بودن پوزیشن نشستن یا خوابیدن نوزاد، کمبود فعالیت بدنی مناسب، مشکلات پزشکی مانند فشار در رحم مادر و یا مشکلات در مراحل قبل از تولد نوزاد می تواند عواملی باشند که موجب ضعف عضلات در نوزادان شود. برای مقابله با این مشکل، توجه به تمرینات مناسب، رژیم غذایی مناسب و در صورت لزوم مشاوره با پزشک یا متخصص فیزیوتراپی برای تقویت و توسعه عضلات نوزاد بسیار حائز اهمیت است.
بیشتر بخوانید: سریع و بهترین روش آروغ زدن نوزاد چیست؟
تنگی عضلات
تنگی عضلات گردن، شانه ها و پشت بدن می تواند یکی از عواملی باشد که در سختی آروغ زدن نوزادان تأثیر گذار باشد. این مشکل معمولاً به دلیل تنش عضلانی یا محدودیت در حرکت و انعطاف پذیری عضلات ایجاد می شود. ممکن است عواملی مانند نشستن طولانی نوزاد در یک موقعیت، کم فعالیتی بدنی و یا حتی عوامل مرتبط با مادر در دوران بارداری باعث تنش و تنگی در عضلات نوزاد شود. این وضعیت می تواند منجر به محدودیت در حرکت آروغ زدن و حتی مشکلات در حرکات دیگر شود.
برای سریع آروغ زدن نوزادان، تمرینات و تکنیک های فیزیوتراپی، ماساژ عضلات و یا حتی تغییرات در الگوی نشستن و تکوین حالات مختلف بدنی نوزاد می تواند مفید باشد. همچنین، مشاوره با پزشک متخصص یا فیزیوتراپیست می تواند به شناسایی علت دقیق تنگی عضلات کمک کند. علاوه بر این پزشک می تواند برنامه ای مناسب برای درمان و تقویت عضلات نوزاد ارائه دهد.
بیشتر بخوانید: عوارض مکیدن انگشت در کودکان و روش جلوگیری
نقش مشکلات نورولوژیکی در سخت آروغ زدن نوزادان
مشکلات نورولوژیکی در نوزادان می توانند عوارضی از مشکلات سیستم عصبی و مغزی باشند که بر توسعه و حرکت های نوزادان تأثیر می گذارند. این مشکلات ممکن است شامل اختلالاتی در نحوه ارسال پیام های عصبی، مشکلات در ساختار مغز یا مشکلات سیستم عصبی مرکزی باشند. مشکلات نامبرده باعث محدودیت یا تأخیر در حرکات نوزاد می شوند.
به عنوان مثال، ممکن است مشکلاتی همچون پارالیزی، سکته مغزی در نوزادان یا اختلالات تکاملی مغزی نیز باشند که توانایی حرکتی نوزاد را محدود می کنند. این مشکلات ممکن است به دلیل عوامل مختلفی مانند عوارض از زمان تولد، مشکلات جنینی، عفونت های نوزادان و یا عوامل ژنتیکی ایجاد شوند. تشخیص صحیح این مشکلات و اقدامات درمانی مناسب از طریق مشاوره با پزشکان متخصص و انجام آزمون های تشخیصی مرتبط می تواند در بهبود و مدیریت این مشکلات نورولوژیکی کمک کننده باشد.
بیشتر بخوانید: درمان فوری “شب ادراری در کودکان”؛ از سن کم تا نوجوانی
مشکلات تنفسی
مشکلات تنفسی می توانند یکی از عواملی باشند که در حرکات آروغ زدن نوزاد تأثیر گذار باشند. این مشکلات ممکن است از عوامل مختلفی ناشی شوند. از جمله عفونت های تنفسی مانند آنفولانزا یا سرفه و سرماخوردگی تا بیماری های مزمن مانند آسم یا مشکلات دیگر. این بیماری ها ممکن است در مجاری تنفسی نوزادان وجود داشته باشد. این مشکلات می توانند باعث محدودیت در تنفس صحیح و نرمال نوزاد شوند. در نتیجه، توانایی نوزاد برای انجام حرکاتی مانند آروغ زدن کاهش می یابد.
برای رفع این مشکلات، مهم است که با پزشک متخصص کودکان و یا متخصص تنفسی مشورت شود تا علت دقیق مشکل تنفسی نوزاد شناسایی و درمان مناسبی اعمال شود. این شامل استفاده از دارو ها، توصیه های خاص در مورد مراقبت های پزشکی و یا حتی درمان های فیزیوتراپی و تنفسی می شود. این روش ها می تواند به بهبود توانایی تنفسی نوزاد و در نتیجه بهبود در حرکات آروغ زدن کمک کند.
نقش عوامل تحریکی در سخت آروغ زدن نوزادان
عوامل تحریکی محیطی می توانند به عنوان عواملی موثر در سختی آروغ زدن نوزادان تأثیر گذار باشند. این عوامل می توانند شامل نور، صدا، اشیاء محیطی، حتی تحریکات شدید مانند صدا های بلند یا حرارت بیش از حد باشند. نوزادان در اوایل عمر خود به اطراف خود واکنش نشان می دهند و عوامل محیطی می توانند بر روی حواس و رفتار آن ها تأثیر گذار باشند. برخی از نوزادان ممکن است حساسیت بیشتری به نور یا صدا داشته باشند که می تواند باعث سختی در تمرکز و انجام حرکات اساسی مانند آروغ زدن شود.
برای کاهش تأثیر این عوامل، می توان از نور و صدا های ملایم و آرام، ایجاد محیطی آرام و مطمئن برای نوزاد، و کنترل فعالیت های محیطی مانند تنظیم دمای محیط و کاهش صدا های مزاحم استفاده کرد. این اقدامات می توانند به کاهش تحریکات محیطی و بهبود تمرکز و آرامش نوزاد کمک کنند و در نتیجه بهبود حرکات مهم مانند آروغ زدن را تسهیل نمایند.
تاخیر در توسعه
تاخیر در توسعه می تواند یکی از عوامل موثر در سختی آروغ زدن نوزادان باشد. نوزادان با توجه به مراحل توسعه ای که در طی اولین سال های عمرشان می گذرانند، باید به ترتیب زمانی مشخص، مهارت های حرکتی را یاد بگیرند. تاخیر در توسعه می تواند شامل تأخیر در مهارت های حرکتی مانند راه رفتن، بلند کردن سر، آروغ زدن و حرکات دیگر باشد. این تاخیر ممکن است ناشی از عوامل مختلفی مانند مشکلات سیستم عصبی، مشکلات جسمانی یا عوامل محیطی باشد. همچنین، عوامل مرتبط با سلامت روانی و اجتماعی هم می توانند بر توسعه نوزاد تأثیر بگذارند.
شناسایی دقیق علت تاخیر در توسعه و ارائه برنامه های مناسب توسط پزشکان متخصص و متخصصان توسعه کودکان می تواند بهبود توسعه حرکتی نوزاد و در نهایت کمک به تسهیل حرکات اساسی مانند آروغ زدن را فراهم آورد.
نقش مشکلات عملکردی در سخت آروغ زدن نوزادان
مشکلات عملکردی می توانند یکی از دلایل موثر در سختی آروغ زدن نوزادان باشند. این مشکلات ممکن است مرتبط با عملکرد سیستم های مختلف بدن باشند، از جمله سیستم گوارشی، تنفسی، قلبی و حتی مشکلات انعقادی. برخی از نوزادان ممکن است به علت مشکلات پزشکی مانند مشکلات گوارشی یا تنفسی، نتوانند به طور کامل و کارآمد آروغ بزنند. همچنین، مشکلات مرتبط با عملکرد قلبی یا مشکلات انعقادی می توانند توانایی نوزاد در انجام حرکات پیچیده تر را کاهش دهند، از جمله آروغ زدن.
تشخیص دقیق و درمان مشکلات عملکردی نوزادان نیازمند مشاوره با پزشکان متخصص و انجام آزمون های تشخیصی است. اقدامات درمانی و پشتیبانی مناسب می توانند در بهبود عملکرد نوزادان و تسهیل حرکات حرکتی اساسی مانند آروغ زدن مؤثر باشند.
نقش عوامل روانی در سخت آروغ زدن نوزادان
عوامل روانی می توانند به عنوان یکی از عوامل تأثیر گذار در سختی آروغ زدن نوزادان در نظر گرفته شوند. روانشناسان و پزشکان معتقدند که وضعیت های عاطفی و روحی نوزاد، می تواند بر حرکات و توانایی های حرکتی آن ها تأثیر بگذارد. مثلاً، استرس، اضطراب مادر در دوران بارداری، یا حتی وضعیت های محیطی نامناسب می توانند بر روی توانایی نوزاد در انجام حرکات موثر تأثیر گذار باشند. این امور ممکن است باعث کاهش تمرکز و حرکت های نا منظم در نوزاد شوند.
برای مثال، ممکن است نوزاد در صورت تحریک یا استرس بیش از حد، تمایل کمتری به آروغ زدن داشته باشد یا حرکاتش کاهش یابد. به همین دلیل، ایجاد محیطی آرام و مطمئن برای نوزاد، حضور پایدار و آرام والدین و محیط های خواب مناسب می تواند در کاهش تنش ها و افزایش تمرکز نوزاد و در نتیجه بهبود حرکات اساسی مانند آروغ زدن مؤثر باشند. در صورتی که مشکلات روانی ناشی از استرس یا اضطراب به نظر می رسد، مشاوره با متخصصان روان شناسی یا روانپزشکان می تواند به والدین کمک کند تا با این مسائل برخورد مناسبی داشته باشند و محیط مطمئن و آرام برای رشد نوزاد فراهم شود.
نقش فراموشی در سخت آروغ زدن نوزادان
فراموشی یکی از عواملی است که ممکن است در سختی آروغ زدن نوزادان تأثیر گذار باشد. برخی از نوزادان ممکن است به طور موقت از نظر ذهنی یا حتی حرکتی حواس خود را از دست دهند یا فراموشی موقتی در کار های روزمره خود تجربه کنند. این موضوع ممکن است به دلیل تمرکز بیش از حد بر روی موارد دیگر، خستگی یا تحت تأثیر عوامل محیطی مانند تحریکات یا نوع فعالیت فعلی نوزاد باشد. این نوع فراموشی معمولاً بهطور موقتی است و نیاز به نگرانی خاصی ندارد.
درست است که نوزادان ممکن است فراموشی کوتاهمدت را تجربه کنند، اما این موضوع به طور معمول برای سلامت عمومی آن ها نگرانیآور نیست. اما، در صورتی که این مشکلات به صورت مداوم یا با علائم دیگری همراه باشند، مراجعه به پزشک متخصص می تواند به منظور بررسی علت و اقدامات لازم جهت برطرف کردن این مشکلات مفید باشد.
نقش مشکلات مادرزادی در سخت آروغ زدن نوزادان
مشکلات مادرزادی می توانند یکی از عوامل موثر در سختی آروغ زدن نوزادان باشند. این مشکلات ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی، مشکلات در دوران بارداری یا مشکلات مرتبط با تولد نوزادان ایجاد شوند. برخی از مشکلات مادرزادی ممکن است موجب مشکلات عصبی یا حرکتی در نوزادان شوند که توانایی انجام حرکات اساسی مانند آروغ زدن را محدود می کنند.
برخی از این مشکلات ممکن است شامل مشکلات قلبی، مشکلات ایمنی یا مشکلات عصبی باشند که توانایی نوزاد در انجام مهارت های حرکتی را کاهش می دهند. شناسایی و مدیریت این نوع مشکلات مادرزادی از طریق مشاوره با پزشکان متخصص و انجام آزمون های تشخیصی مربوطه می تواند بهبود و مدیریت مناسب این مشکلات را تسهیل کرده و در نهایت بهبود توانایی های حرکتی و زندگی روزمره نوزادان را فراهم آورد.
توصیه های پایانی
در پایان، توصیه های مهمی برای والدین و مراقبین نوزادان وجود دارد که عبارتند از:
- اهمیت توجه به توسعه حرکتی نوزادان و ارتقاء توانایی های حرکتی آن ها.
- تشویق و پشتیبانی فراوان از نوزاد در انجام حرکات اساسی مانند آروغ زدن و دیگر مهارت های حرکتی.
- ایجاد محیطی آرام و ایمن برای رشد و توسعه نوزادان.
- مراقبت های پزشکی و مشاوره منظم با پزشکان متخصص برای شناسایی و درمان هر گونه مشکلات حرکتی یا سایر مشکلات.
- توجه به نیاز های روحی و عاطفی نوزادان.
- ایجاد ارتباط نزدیک و عاطفی با نوزادان.