جنسیت جنین به طور قطعی تنها از طریق روشهای علمی مانند سونوگرافی یا آزمایش‌های ژنتیکی مشخص می‌شود، اما بسیاری از مادران در دوران بارداری علاقه دارند زودتر از زمان تعیین‌شده جنسیت را حدس بزنند. برخی باورهای عمومی و نشانه‌های پزشکی ممکن است به پیش‌بینی جنین پسر کمک کنند، هرچند هیچ‌کدام به تنهایی تضمینی نیستند و صحت آنها در آزمایشات علمی اثبات نشده است. با این حال می‌تواند جنبه سرگرمی داشته باشد. در ادامه در مورد علائم قطعی جنین پسر در باور عموم و روشهای دقیق تعیین جنسیت توضیح خواهیم داد.
ضربان قلب کمتر از ۱۴۰ بار در دقیقه
برخی تحقیقات و باورهای سنتی نشان می‌دهد که ضربان قلب جنین پسر نسبت به دختر کمی آهسته‌تر و معمولاً کمتر از ۱۴۰ بار در دقیقه است. البته این تفاوت ضربان قلب نمی‌تواند به عنوان یک معیار قطعی برای تعیین جنسیت در نظر گرفته شود، زیرا ضربان قلب تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند سن حاملگی، سلامت جنین و شرایط محیطی قرار دارد. با این حال، برخی مادران این نشانه را به عنوان یکی از علائم صد در صد جنین پسر می‌شمارند.
شکم نوک‌تیز و برجسته به جلو
شکل ظاهری شکم مادر در بارداری گاهی به عنوان یکی از نشانه‌های جنسیت جنین در نظر گرفته می‌شود. در بارداری پسر، معمولاً شکم بیشتر به سمت بالا و به صورت نوک‌تیز برجسته می‌شود، در حالی که بارداری دختر بیشتر باعث شکل پهن‌تر و توزیع عرضی و پایینی شکم می‌شود.
به نقل از healthline.com
If this is your first pregnancy or if you have strong abdominal muscles, you may carry your baby higher because the abdominal wall isn’t as stretched. On the other hand, if this isn’t your first child, your abdominal wall may have stretched more and more with each pregnancy, making your bump fall a bit lower
اگر این اولین بارداری شماست یا اگر عضلات شکمی قوی دارید، ممکن است فرزندتان را بالاتر حمل کنید زیرا دیواره شکم به اندازه کافی کشیده نشده است. از طرف دیگر، اگر این اولین فرزند شما نیست، ممکن است دیواره شکم شما با هر بارداری بیشتر و بیشتر کشیده شده باشد و باعث شود شکم شما کمی پایین‌تر قرار بگیرد.
تهوع کمتر در سه‌ماهه اول
یکی از نشانه‌هایی که به طور مکرر با بارداری پسر مرتبط دانسته شده، شدت کمتر حالت تهوع در اوایل بارداری است. مادرانی که جنین پسر دارند، اغلب گزارش می‌دهند که تهوع صبحگاهی آنها نسبت به مادران جنین دختر کمتر بوده است. این موضوع می‌تواند به تفاوت در سطح هورمون hCG مرتبط باشد که در بارداری دختر معمولاً کمی بالاتر است و موجب تهوع بیشتر می‌شود. با این حال، تهوع در بارداری متغیر است و تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد بنابراین نمی‌توان آن را یکی از علائم قطعی بارداری پسر دانست.
رنگ ادرار مادر
باورهای سنتی می‌گویند رنگ ادرار مادر باردار می‌تواند نشانه جنسیت جنین باشد. گفته می‌شود که اگر رنگ ادرار روشن و شفاف باشد، احتمال پسر بودن بیشتر است و اگر رنگ تیره‌تر و غلیظ‌تر باشد، احتمال دختر بودن بیشتر است. البته رنگ ادرار به میزان آب مصرفی، رژیم غذایی، داروها و سلامت کلی مادر نیز بستگی دارد و نمی‌توان به این نشانه به صورت علمی استناد کرد.
محل قرارگیری جنین در رحم
برخی مادران معتقدند که محل قرارگیری جنین در رحم می‌تواند جنسیت را نشان دهد. گفته می‌شود اگر جنین بیشتر در پایین رحم قرار گرفته باشد، احتمال پسر بودن بیشتر است و اگر بالاتر باشد، احتمال دختر بودن بالاتر است. این باور سنتی به عنوان یکی از علائم قطعی جنین پسر بر اساس تجربه‌های سنتی است و از نظر علمی ثابت نشده است، زیرا محل قرارگیری جنین به فاکتورهای زیادی از جمله موقعیت جفت، فضای رحم و شکل بدن مادر بستگی دارد.
احساس خستگی کمتر
مادرانی که جنین پسر دارند معمولاً احساس می‌کنند در طول روز انرژی بیشتری دارند و کمتر دچار خستگی مفرط می‌شوند. این موضوع می‌تواند به تفاوت‌های هورمونی یا متابولیسم بدن مرتبط باشد. به طور کلی، بارداری در هر جنسیتی باعث تغییرات چشمگیر در بدن می‌شود، اما برخی مادران تفاوت انرژی و سطح خستگی خود را با توجه به جنسیت جنین گزارش کرده‌اند.
نوسانات خلق و خو کمتر
یکی از باورهای رایج این است که بارداری پسر باعث می‌شود مادر کمتر دچار تغییرات ناگهانی خلقی و روحی شود. این ممکن است به دلیل تاثیرات متفاوت هورمونی در بدن مادر هنگام بارداری با جنین پسر باشد. البته شرایط روحی هر مادر منحصر به فرد است و عوامل روانی، اجتماعی و فردی نقش بسیار مهمی در این تغییرات دارند.
تمایل به غذاهای شور و پروتئینی
بسیاری از مادران باردار گزارش می‌دهند که در دوران بارداری با جنین پسر، تمایل بیشتری به خوردن غذاهای شور، گوشت قرمز و خوراکی‌های پروتئینی دارند. این تغییر ذائقه ممکن است به نیازهای متابولیکی بدن مادر و هورمون‌های جنین پسر مرتبط باشد. البته این موضوع فردی است و در همه مادران صادق نیست.
تغییرات مثبت در پوست و مو
برخی مادران در بارداری پسر گزارش می‌دهند که پوستشان شفاف‌تر و مویشان پرپشت‌تر و درخشان‌تر می‌شود. این تغییرات ممکن است به دلیل ترشح هورمون‌های مردانه (مانند تستوسترون) از جانب جنین پسر باشد که روی بدن مادر تاثیر می‌گذارد. این مورد نیز کاملاً علمی ثابت نشده اما به طور تجربی مشاهده شده است.
چرا تعیین جنسیت از روی علائم دقیق نیست؟
تعیین جنسیت جنین صرفاً بر اساس علائم و نشانه‌های ظاهری بارداری، به دلیل تاثیر عوامل متعدد داخلی و خارجی بر بدن مادر، همیشه دقیق و قابل اعتماد نیست. بسیاری از این علائم، مانند تغییرات خلق و خو، رنگ ادرار، یا تهوع، می‌توانند تحت تاثیر وضعیت روحی، تغذیه، سلامت کلی و ویژگی‌های فردی هر زن تغییر کنند و لزوماً ارتباط مستقیمی با جنسیت جنین نداشته باشند. بنابراین، تنها روشهای علمی مانند سونوگرافی دقیق و آزمایش‌های ژنتیکی قادر به تعیین قطعی جنسیت جنین هستند و علائم بارداری بیشتر جنبه سرگرمی و غیرقطعی دارند.
روشهای دقیق تعیین جنسیت
همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم چیزی تحت عنوان علائم قطعی جنین پسر وجود ندارد و تنها روشهای مطمئن اطلاع از جنسیت موارد زیر هستند:
سونوگرافی دقیق در هفته‌های ۱۶ تا ۲۰
سونوگرافی آنومالی‌اسکن که معمولاً بین هفته ۱۸ تا ۲۰ بارداری انجام می‌شود، یکی از دقیق‌ترین و علمی‌ترین روشهای تعیین جنسیت جنین است. در این مرحله، اندام تناسلی جنین به اندازه کافی رشد کرده تا توسط دستگاه سونوگرافی قابل مشاهده باشد. پزشک یا تکنسین با بررسی تصویر، می‌تواند آلت تناسلی پسرانه را تشخیص دهد. این روش نسبت به سایر نشانه‌های سنتی دقت بسیار بیشتری دارد و تقریباً در بیش از ۹۰ درصد موارد درست است. البته در برخی موارد قرارگیری جنین یا کیفیت تصویر ممکن است باعث تردید در تشخیص شود.
آزمایش خون NIPT یا آمنیوسنتز
آزمایش‌های ژنتیکی مثل NIPT از ابتدای سه‌ماهه اول قابل انجام هستند و به دلیل غیرتهاجمی بودن، بسیار محبوب شده‌اند. در این آزمایش، DNA آزاد جنین در خون مادر بررسی می‌شود و وجود کروموزوم Y که مخصوص جنس مذکر است، مشخص می‌شود. اگر کروموزوم Y شناسایی شود، جنین پسر خواهد بود. آمنیوسنتز که از طریق نمونه‌گیری مایع آمنیوتیک انجام می‌شود، روش تهاجمی‌تر ولی دقیق‌تری است که معمولاً در موارد مشکوک یا برای تشخیص بیماری‌های ژنتیکی تجویز می‌شود.